دلتنگی های آدمی را ، باد ترانه ای می
خواند
رویاهایش را آسمان پر ستاره نادیده می گیرد
و هر دانه ی برفی به اشکی
ناریخته می ماند
سکوت سرشار از سخنان ناگفته است
از حرکات ناکرده
اعتراف
به عشق های نهان
و شگفتی های بر زبان نیامده
در این سکوت حقیقت ما نهفته
است
حقیقت تو و من ...
شعر مارگوت بیگل با ترجمه احمد شاملو