سکوت

کوهستان درسکوتی سنگین فرورفته ست چومن را
گویی آرامش هزارساله را
بدورازهرصدایی که پریشان کندآن را
خوابی عمیق ،بازمزمه نسیم خنک اورا
تاآنکه فریادی میکشد ازدردتنهایی مرا
میشکندسکوت هزارساله مارا

حسین و