آخر هفته لعنتی

آخر هفته ای که تنهایی تو خیابونا قدم بزنی و با بغض برگردی خونه به چه درد میخوره ؟

آخر هفته ای که کسی نباشه تا باهاش از ته دل بخندی و خوش بگذرونی به چه درد میخوره؟ 
آخر هفته ای که حتی مادرت حوصله دیدن قیافه غمگینتو نداشته باشه و بگه برو تو اتاقت به چه درد میخوره؟
آخر هفته ای که به هر کی خواستی زنگ بزنی پشیمون شدی چون یا کسی پیششه یا با کسی بیرونه به چه دردی میخوره آخه ؟
به چه درد میخوره هان؟
اصلا یکی نیست بهم بگه کی گفته آخر هفته ها قراره به درد آدمای تنها بخوره که تو همچین انتظاری ازش داری؟